.JPG)
نفس باغچه
من که آرام آرام
آمده ام از پس دیوار بلند تردید
به خیال لمس یک پروانه
با نگاهی که پر از واژه عشق است هنوز
و دلی مالامال از اندوه
گام هایی لرزان
و نگاهی که هراسان است از تاریکی 
قفسی ساخته اند از بدنم
با رگ و ریشه طاعونی سرب و آهن
باز کن پنجره را
تا به تماشا بنشینم یک آن
نفس باقچه را
این شعر را در ایستگاه مترو میرداماد دیدم و با موبایل عکس گرفتم شعری جالبیه امیدوارم به دل همه هم بشینه
عشق بدون قید و شرط
سرباز قبل از اینکه به خانه برسد , از نیویورک با پدر و مادرش تماس گرفت و گفت : پدر و مادر عزیزم , جنگ تمام شده و من میخواهم به خانه بازگردم , ولی خواهشی از شما دارم . دوستی دارم که میخواهم او را با خود به خانه بیاورم .
پدر و مادر او در پاسخ گفتند : نا با کمال میل مشتاقیم که او را ببینیم .
پسر ادامه داد : ولی موضوعی است که باید در مورد او بدانید , و در جنگ به شدت آسیب دیده و در اثر برخورد با مین یک دست و یک پای خود را از دست داده و جایی برای رفتن ندارد و من میخواهم که اجازه بدهید او با ما زندگی کند .
پدرش گفت : پسر عزیزم , متاسفم که این مشکل برای دوست تو به وجود آمده است . ما کمک میکنیم تا او جایی برای زندگی در شهر پیدا کند .
پسر گفت : نه من میخواهم که او در منزل ما زندگی کند .
آنها در جواب گفتند : نه , فردی با این شرایط موجب دردسر ما خواهد شد . ما فقط مسئول زندگی خودمان هستیم و اجازه نمیدهیم او آرامش زندگی ما را بر هم زند . بهتر است به خانه بیایی و او را فراموش کنی .
در این هنگام پسر با ناراحتی تلفن را قطع کرد و پدر و مادر او دیگر چیزی نشنیدند .
چند روز بعد پلیس نیویورک به خانواده پسر اطلاع داد که فرزندشان در سانحه سقوط از یک ساختمان بلند جان باخته و آنها مشکوک به خود کشی هستند .
پدر و مادر او آشفته و سراسیمه به طرف نیویورک پرواز کردند و برای شناسایی جسد پسرشان به پزشک قانونی مراجعه کردند .
با دیدن جسد قلب پدر و مادر از حرکت ایستاد . پسر آنها یک دست و یک پا نداشت ....